Namaz kılmak gibi günlük yapılması gereken ibadetlerden biri de Allah’ı anma ve övme anlamına gelen tespih etme ibadetidir. Kuran’da bu ibadetin vakitleri verilmekle beraber, Kuran’a bütünüyle bakarsak, aslında her fırsatta Allah’ı hatırlamamız gerektiğini anlarız:
O halde tespih Allah için. Akşama erdiğinizde de sabaha erdiğinizde de… Rum Suresi, 17
Göklerde ve yerde hamt da O’na; gün sonunda da öğleye erdiğinizde de. Rum Suresi, 18
O’nu sabah-akşam tespih edin! Ahzab Suresi, 42
Rabbinin adını sabahtan da akşamdan da an! İnsan Suresi, 25
Günlük yaşayışımızda gördüğümüz gibi, Allah’ı anmamız ve hatırlamamız belirtiliyor. Güneşin doğuşundan önce, yani sabah namazı vaktinde Allah’ı anmak emredilmiştir. Güneş batmadan önce de… Namaz’dan ayrı olarak herhangi bir abdest, belirli bir hareket, kıbleye dönme gibi fiziki koşullara bağlanmadan yalnızca Allah’ı anmak ve övmek hatırlatılır. Namazlardan sonra da Allah’ı övmemiz hatırlatıldığı gibi…
Artık onların söylediklerine sabret ve Güneş’in doğuşundan önce de batışından önce de Rabbinin hamdiyle tespih et! Kaf Suresi, 39
Gecenin bir kısmında ve secdelerin arkalarından O’nu tespih et! Kaf Suresi, 40
Ve Rabbinin hükmüne sabret. Çünkü muhakkak ki sen gözümüzün önündesin. Kalktığında, Rabbinin hamdiyle tespih et! Tur Suresi, 48
Kuran, genel olarak Allah’ı çok anmaktan söz eder. Elimizden geldiğince Allah’ı çok hatırlamayı alışkanlık haline getirmeliyiz. Rabbimiz, Bakara Suresi 152. ayette, “Anın beni ki, anayım sizi. Şükredin bana, sakın nankörlük etmeyin” buyurur.
Gecenin bir bölümünde ve yıldızların ardından da O’nu tespih et! Tur Suresi, 49
Rabbini, benliğinin içinde yalvarıp ürpererek, bağırtılı olmayan bir sesle sabah-akşam zikret. Sakın gafillerden olma. Araf Suresi, 205
Gecenin bir kısmında da O’na secde et! Ve geceleyin O’nu uzunca tespih et. İnsan Suresi, 26
Bunlar haricinde Allah, kendisini çok ananları Kuran’da iyilikle vurgular, kendisini hatırlamanın öneminden bahseder, kalkınca, binekte, yemekte kendisini anmamızı da ister. Yüceliğinden, azabından, cömertliğinden, lütfundan söz ettiği bazı surelerin son sözüdür hatta:
Artık, o yüce Rabbinin adını tespih et! Vakıa Suresi, 96
Hadi artık, yüce Rabbinin adını tespih et! Hakka Suresi, 52
Bazen de söze öyle başlar:
Rabbinin o yüce adını tespih et! A’la Suresi, 1
