Kuran ile aramıza çizilen hain sınırlar malum. “Siz bu kitabı anlayamazsınız, Kuran’ı okumak şart değil” gibi zırvalıkları çoğu kere duymuşuzdur.
Kuran’ın bizzat kendisine baktığımızda ise, Kuran’ın okunmasının tüm Müslümanlar üzerine farz olduğunu üstelik de anlayarak, ne yazdığını idrak ederek okumanın farz olduğunu görmekteyiz. Allah; Kuran’ın anlaşılması için kolay olduğunu belirtmektedir. Anlaşılarak okunmamasını da vurucu bir biçimde eleştirmektedir:
Peki bunlar, Kur’an’ın anlamını inceden inceye düşünmüyorlar mı? Yoksa kalpler üzerinde o kalplerin kilitleri mi var?
(Muhammed Suresi, 24.ayet)
Yemin olsun ki, biz, Kur’an’ı öğüt ve ibret için kolaylaştırdık. Fakat düşünen mi var?!
(Kamer Suresi, 17, 22, 32, 40.ayet)
Görüldüğü gibi, Kuran’ı anlayarak okumamız ve üzerinde düşünmemiz şart.
Üstüne üstlük de her gün okumamız emredilmiştir!
Allah, İsra Suresi 78.ayette, tüm Müslümanlara fecr vaktinde Kuran okumayı emretmiştir.
Ayette, Kuran okunması için belirtilen vakit fecr vaktidir, fecr vakti sabah namazının kılındığı vakittir aynı zamanda.
Fecr vakti, ufukta, beyaz bir iplik halinde ilk ışıkların belli olması ile başlar, beyaz iplik gecenin siyahından gözümüzle apaçık bir biçimde ayırt edilir; bu vakitten başlayarak güneşin ufukta doğuş anına dek devam eder. Yani, sabah namazı için kalktığımız vakit, aynı zamanda Kuran’ı anlayarak okumamızın emredildiği özel bir vakittir.
Sabah Kur’an’ını da gözet.
Çünkü sabah Kur’an’ı tanıklarca izlenmektedir.
Kur’anel fecri, inne kur’anel fecri kane meşhuden.
(İsra Suresi, 78.ayet)
Bunun haricinde de, elbette, bir Müslümanın ilmini arttırması, Kuran’ı düşünmesi emredildiğinden; başka zamanlarda da Kuran’ı okuyup düşünmesi, Kuran hakkında araştırmalar yapması hayrı çok yüksek bir davranış olacaktır.
